Determinanty skutecznego motywowania przez wynagrodzenia

Skuteczność motywowania przez wynagrodzenia zależy od:
- otoczenia zewnętrznego, a więc uwarunkowań społeczno-gospodarczych, prawnych i politycznych, oraz otoczenia wewnętrznego, czyli głównie strategii, struktury i kultury organizacyjnej,
- celów i oczekiwań pracowników,
- konstrukcji systemu wynagrodzeń i jego zgodności z elementarnymi zasadami motywowania oraz spójności z innymi narzędziami motywowania.

W krajach o gospodarce rynkowej występuje pewne podporządkowanie polityki wynagrodzeń przedsiębiorstw celom ogólnogospodarczym. To podporządkowanie może przyjmować formę bezpośrednią lub pośrednią. Państwo może jednostronnie, w trybie administracyjnym i za pomocą narzędzi ekonomicznych, wymuszać pożądane zachowania przedsiębiorstw w obszarze pracy i wynagrodzeń. Może też współuczestniczyć – z partnerami społecznymi (związkami zawodowymi) i pracodawcami – w negocjowaniu sposobów regulacji tych problemów.

Dominuje oczywiście to drugie rozwiązanie. Na szczeblu centralnym przy udziale organów państwa regulowane są sprawy gwarantujące minimum ładu społecznego, tj. płaca minimalna (w niektórych krajach regulowana ustawowo), makroproporcje wynagrodzeń, a nade wszystko – tempo wzrostu płac i stopa bezrobocia. Te dwie ostatnie kwestie mają kluczowe znaczenie dla zachowania równowagi gospodarczej, która jest przedmiotem troski każdego państwa.

Polityka wynagrodzeń na najniższym szczeblu, czyli w przedsiębiorstwach, musi honorować ustalenia prawne i negocjacyjne dokonane na szczeblu państwa i szczeblu ponadzakładowym, np. lokalnym.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Zarządzanie zasobami ludzkimi » Determinanty skutecznego motywowania przez wynagrodzenia

Zaloguj się, aby zagłosować