Kredyt dyskontowy
Kredyty te polegają na dyskontowaniu weksli, tzn. na wykupie weksli przez bank przed terminem płatności, z potrąceniem odsetek dyskontowych zwanych dyskontem, których wielkość zależy od wysokości stosowanej stopy dyskontowej (procentu) i okresu liczonego od daty operacji do dnia płatności weksla.
Weksel, będący wyrazem kredytu kupieckiego w transakcji kupna- sprzedaży, staje się przenośnym instrumentem płatniczym, który w operacji dyskonta bankowego zostaje przekształcony przez kredyt bankowy na natychmiast płatny pieniądz.
Może go zdyskontować jego wystawca oraz każdy kolejny posiadacz. Przyjmowane przez banki weksle to głównie weksle handlowe (wynikające z działalności gospodarczej) oraz weksle finansowe (wynikające przykładowo z udzielonej pożyczki pieniężnej).
Weksle składane do dyskonta powinny być podpisane przez co najmniej dwa podmioty gospodarcze - odpowiedzialne materialnie, z podanym terminem płatności i płatne w oddziałach banku, w których dłużnicy mają swoje rachunki.
Innymi słowy:
Kredyt dyskontowy należał przed I wojną światową do najpopularniejszych form kredytowania. W krajach europejskich odgrywa on nadal ważną rolę w operacjach krajowych i zagranicznych. W Polsce banki powróciły do dyskontowania weksli, a udział kredytu dyskontowego systematycznie wzrasta.
Weksel uregulowany jest ustawą z dnia 28 kwietnia 1938 r. – Prawo wekslowe (Dz.U. nr 37, poz. 282).18
Kredyt dyskontowy jest to zakup weksli przez bank przed upływem terminu ich płatności z potrąceniem procentu (dyskonta) przez bank. Sprzedawca weksla i kredytobiorcą jest z reguły dostawcą, który prolonguje zapłatę odbiorcy towaru czy usługi, ale swą należność każe sobie potwierdzić za pomocą weksla. Sprzedaż weksla bankowi oznacza zaliczkowanie jeszcze nie wymaganych należności i otrzymanie przez dostawcę środków pieniężnych.
Warunki którymi powinien charakteryzować się weksel przyjęty do dyskonta, określone są pośrednio przez bank centralny (NBP), który ustala regulamin redyskonta weksli. Ponieważ banki w większości przypadków dążą do dyskontowania weksli, które będą mogły być redyskontowane w banku centralnym.
Redyskonto jest to zakup weksli przez NBP przed terminem płatności weksli zdyskontowanych przez inne banki z potrąceniem odsetek redyskontowych.
Weksel musi zawierać następujące warunki, aby podlegał redyskontu:
- termin płatności do 3 miesięcy
- podstawę wystawienia weksla – umowa handlowa
- weksel musi posiadać dwa dobre podpisy: tzw. podpis wystawcy i podpis akceptanta
Bank ustala od kredytobiorcy linię dyskontową (limit kredytu dyskontowego) do której wysokości zakupuje weksle od danego klienta. Limit wyznaczony jest przeważnie na jeden rok. Koszt kredytu dyskontowego klienta (kredytobiorcy) stanowi ustalona przez bank stopa dyskontowa od czasu liczonego od zakupu weksla do terminu jego płatności i ewentualnej prowizji.
Wysokość stopy redyskontowej jest uzależniona od wysokości stopy redyskontowej banku centralnego, od tego czy weksel odpowiada warunkom redyskonta i zdolności kredytowej wystawcy i akceptanta.
Najczęściej pobierane pliki (.doc i .pps) |
1. (31 stron A4)
2. (1 stron A4)
3. (32 stron A4)
4. (24 stron A4)
5. (33 stron A4)
6. (20 stron A4)
7. (24 stron A4)
8. (26 stron A4)
9. (30 stron A4)
|
Podobne tematy w Kompendium |
1. (0.2 stron)
2. (0.3 stron)
3. (0.2 stron)
4. (0.5 stron)
5. (0.5 stron)
6. (0.3 stron)
7. (0.6 stron)
8. (0.3 stron)
9. (0.3 stron)
10. (0.2 stron)
|
Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Bankowość » Kredyt dyskontowy
Kredyt dyskontowy
Ocena: 9 / 10 Liczba głosów: 218 głosów
Zaloguj się, aby zagłosować
|