Model ścieżki do celu
Martina Evansa i Roberta House’a.
Model zakłada, że motywacja danej osoby zależy od oczekiwania nagrody i jej atrakcyjności. Przywódca jest traktowany jako źródło nagród. Evans twierdzi, że najważniejsza jest możliwość przydzielenia nagród oraz wyjaśnienie, co podwładni muszą zrobić, by je uzyskać. Kierownik zorientowany na pracowników oferuje duży wachlarz nagród, lecz kierownik zorientowany na zadania lepiej powiąże nagrody z efektywnością podwładnych.
House wyróżnił zmienne sytuacyjne pomagające w doborze najskuteczniejszego stylu przywództwa:
1. Osobiste cechy podwładnych - ocena własnych uzdolnień oraz wagi swej działalności.
2. Wymagania miejsca pracy.
3. Czynniki środowiska: rodzaj zadań podwładnych, oficjalny system władzy w organizacji, grupa robocza (jej zintegrowanie, stosunek do pracy).
Najczęściej pobierane pliki (.doc i .pps) |
1. (21 stron A4)
2. (11 stron A4)
3. (9 stron A4)
4. (16 stron A4)
5. (18 stron A4)
6. (43 stron A4)
7. (11 stron A4)
8. (14 stron A4)
9. (20 stron A4)
10. (11 stron A4)
|
Podobne tematy w Kompendium |
1. (1.8 stron)
2. (0.2 stron)
3. (0.7 stron)
4. (1.1 stron)
5. (0.2 stron)
6. (0.4 stron)
7. (0.2 stron)
8. (0.6 stron)
9. (0.3 stron)
10. (0.2 stron)
|
Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Zarządzanie » Model ścieżki do celu
Model ścieżki do celu
Ocena: 8.9 / 10 Liczba głosów: 134 głosów
Zaloguj się, aby zagłosować
|