Rodzaje polityki monetarnej i ich wpływ na funkcjonowanie gospodarki

Polityka monetarna – to kształtowanie rozmiarów podaży pieniądza i popytu na pieniądz dla osiągnięcia pewnych celów gospodarczych.

Cele polityki monetarnej to:
- Zapewnienie warunków długotrwałego stabilnego wzrostu gospodarczego – stosuje się pewne impulsy monetarne.
- Utrzymanie względnie stabilnych cen, czyli przeciwdziałanie inflacji.
- Dążenie do wysokiego zatrudnienia czyli przeciwdziałanie bezrobociu.
- Utrzymanie gospodarki w stanie równowagi wewnętrznej i zewnętrznej.
- Równoważenie budżetu państwa, ograniczanie deficytu budżetowego, obsługa długu publicznego.

Rodzaje polityki pieniężnej:
- Polityka ekspansywna – polityka łatwego, taniego pieniądza, miękkiego finansowania. Cele: ekspansja gospodarcza, czyli pobudzanie aktywności gospodarczej poprzez wzrost podaży pieniądza – pieniądz kredytowy jest łatwiej dostępny, obniżka stóp procentowych.
Skutki to:
• kredyty są łatwiej dostępne, są tańsze – rosną wydatki konsumpcyjne, wzrost inwestycji, rosną wydatki rządowe, obniża się kurs walutowy.
• rosną zasoby nadwyżkowe banków komercyjnych, rośnie ich zdolność do kreacji pieniądza bankowego czyli rośnie akcja kredytowa.

Taka polityka prowadzi do rozszerzenia AD (popyt globalny). Ujemną stroną tej polityki jest pewien wzrost cen, będący następstwem wzrostu ilości pieniądza w obiegu i wzrostu popytu. Stosuje się ją, gdy aktywność gospodarki jest niska.

- Polityka restrykcyjna – polityka trudnego pieniądza, drogiego pieniądza, twardego finansowania. Celem jest hamowanie zbyt wysokiej aktywności gospodarczej, zagrażającej np. stabilności gospodarki. Polega na ograniczaniu podaży pieniądza.

Skutkiem jest:
• banki będą miały mniej rezerw, mniej wykreują pieniądza, pieniądz kredytowy będzie trudno osiągalny
• mniej pieniądza to droższy kredyt (rośnie st %)
• banki mając mniejszą zdolność kreacji pieniądza stawiają większe wymagania kredytobiorcom

Mechanizm działania: spadek podaży pieniądza, mniejsza akcja kredytowa, kredyt trudniej dostępny i droższy, zmniejsza się popyt konsumpcyjny, obniżają się wydatki inwestycyjne, spadną wydatki rządowe, spada skłonność do oszczędzania, napływa zagraniczny kapitał spekulacyjny, wzrost kursu walutowego, maleje eksport, zmniejsza się aktywność gospodarcza. Pozytywnym skutkiem będzie obniżenie ogólnego poziomu cen.

- Polityka aktywna (dyskrecjonalna) – charakteryzuje się tym, że podmioty polityki monetarnej są aktywne w posługiwaniu się instrumentami polityki monetarnej, tzn. iż często zmieniają zasady, instrumenty polityki pieniężnej, starając się dostosować je do stanu gospodarki, zdarzeń w niej zachodzących lub celów, które mają być realizowane przez tę politykę. Może mieć ona charakter polityki ekspansywnej bądź restrykcyjnej.

- Polityka pasywna – zasady, instrumenty raz ustalone i podane do wiadomości pozostają względnie stabilnie.

Według monetarystów aktywna polityka destabilizuje gospodarkę, utrudniając podmiotom gospodarczym przystosowanie się do częstych zmian, rodzą niepewność co do przewidywania przyszłości. Według nich lepsze są zasady względnie stabilne ponieważ tworzą one pewien ład ułatwiając podmiotom gospodarczym ich zrozumienie i przystosowanie się do istniejących reguł gry.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Makroekonomia » Rodzaje polityki monetarnej i ich wpływ na funkcjonowanie gospodarki

Zaloguj się, aby zagłosować