Definicja logistyki powtórnego zagospodarowania

Logistykę powtórnego zagospodarowania można zdefiniować jako zastosowanie koncepcji logistyki w odniesieniu do pozostałości (odpadów), aby w ten sposób spowodować ekonomicznie i ekologicznie skuteczny przepływ, przy jednoczesnej transformacji przestrzenno-czasowej, włącznie ze zmianą ilości i gatunku.

Kryteria rozgraniczające logistykę powtórnego zagospodarowania w stosunku do logistyki zaopatrzenia, produkcji, dystrybucji i części zamiennych stanowią zarówno obiekty tego podsystemu logistyki, jak też kierunek ich przepływu. Odpowiednio do celu odniesienia celu rzeczowego tych obiektów, można rozróżnić produkty docelowe i pozostałości, jako wyjście z systemu przedsiębiorstwa.

Wyroby celowe stanowią przedmiot logistyki zaopatrzenia, natomiast przestrzenno-czasowa transformacja pozostałości stanowi zadanie logistyki powtórnego zagospodarowywania. Zależnie od możliwości powtórnego zastosowania pozostałości można podzielić na surowce wtórne i odpady. Szerokie znaczenie pojęcia pozostałości pozwala zaliczyć do nich także: produkty używane i zużyte, zapasy wolnorotujące, zwroty, puste opakowania i pojemniki.

Z definicji wynika, że logistyka powtórnego zagospodarowania realizuje cele zarówno ekonomiczne, jak i ekologiczne. Cel ekonomiczny polega na obniżeniu kosztów logistycznych i poprawie poziomu obsługi logistyki powtórnego zagospodarowania (zgodny z wymaganiami odbiór pozostałości w miejscach ich powstawania oraz dokładne pod względem rodzaju, ilości, przestrzeni i czasu dostarczenia surowców wtórnych do źródeł ponownego wykorzystania).
Ekologiczne działania zmierzają do ochrony zasobów naturalnych i zredukowania zanieczyszczeń pochodzących z logistycznych procesów utylizacji.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Logistyka » Definicja logistyki powtórnego zagospodarowania

Zaloguj się, aby zagłosować