Dobra substytucyjne
Dobra substytucyjne (czyli substytuty) – to takie dobra, które klienci mogą nabywać zamiennie, bo mają one podobne cechy i funkcje oraz mogą się zastępować w zaspokajaniu określonej potrzeby np. masło i margaryna, bilet na pociąg i bilet na autobus, kawa i herbata, wódka i whisky, jabłko Ligol i jabłko Lobo.
Wzrost ceny dobra substytucyjnego (ceteris paribus czyli przy innych czynnikach niezmienionych) powoduje wzrost popytu na jego substytut. Jest to z logicznego puntu widzenia oczywiste zachowanie, że klient szuka tańszego zamiennika dla dobra, z którego korzystał do tej pory, a którego cena wzrosła. Im większy jest wzrost ceny, tym większa jest skłonność do rezygnacji z dobra A na rzecz komplementarnego dobra B.
Dobra doskonale substytucyjne
Jeżeli stosunek ΔY / ΔX = const, oznacza to że nachylenie krzywej obojętności jest stałe. Kombinacje dóbr X i Y przynoszące konsumentowi identyczną satysfakcję przedstawione są w postaci linii prostej. Oznacza to, że rezygnując ze stałej ilości dobra Y, konsument zadowala się jednakowym przyrostem konsumpcji dobra X jako rekompensatą.
Sytuacja taka może występować w przypadku, gdy dobro X i Y są doskonałymi substytutami. Doskonałe substytuty to towary, które w takim samym stopniu i w identyczny sposób zaspokajają daną potrzebę. W takim przypadku konsument zgadza się je wymieniać w stałym stosunku np. 1:1.
Przykładem substytutów doskonałych są ołówki różniące się jedynie kolorem "obudowy". Nabywcy chodzi jedynie o to, aby mieć jak najwięcej ołówków, ale jednocześnie jest mu obojętny kolor ich "obudowy".
Podobnie doskonałymi substytutami mogą być dwa gatunki piwa, jeżeli żadne z nich nie jest faworyzowane. Stosunek wymienny obydwu napoi wyniesie więc 1:1. Jeżeli konsument miałby zachować tę samą użyteczność z ich konsumpcji to rezygnując z puszki Żywca zadowoli się rekompensatą w postaci dokładnie jednej puszki Lecha.
W opisanej sytuacji funkcja użyteczności przyjmuje postać: UC(x1,y1) = ax1 + by1. Parametry a i b określają stosunek wymienny pomiędzy obydwoma towarami.
Jeżeli wynosi on 1:1 to funkcja użyteczności przyjmuje postać: UC(x1,y1) = x1 + y1.
Określona w ten sposób użyteczność daje nachylenie krzywej obojętności wynoszące – 1. Gdyby konsument był skłonny wymieniać towary w stosunku 1:2 to funkcja użyteczności wyglądałaby następująco: UC(x1,y1) = 2x1 + y1. Co daje krzywą obojętności o nachyleniu równym –2.
Krańcowa stopa substytucji (nachylenie krzywej obojętności) w każdym z opisanych powyżej przypadków nie zmienia się. Krzywe obojętności są więc liniami prostymi.
Najczęściej pobierane pliki (.doc i .pps) |
1. (7 stron A4)
2. (12 stron A4)
3. (14 stron A4)
4. (2 stron A4)
5. (8 stron A4)
6. (26 stron A4)
7. (16 stron A4)
8. (24 stron A4)
9. (15 stron A4)
10. (20 stron A4)
|
Podobne tematy w Kompendium |
1. (0.3 stron)
2. (1.1 stron)
3. (0.1 stron)
4. (0.1 stron)
5. (0.2 stron)
6. (0.1 stron)
7. (0.1 stron)
8. (0.1 stron)
9. (0.1 stron)
10. (0.4 stron)
|
Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Mikroekonomia » Dobra substytucyjne
Dobra substytucyjne
Ocena: 9.4 / 10 Liczba głosów: 30 głosów
Zaloguj się, aby zagłosować
|