Etapy prognozowania

Etapy prognozowania to:

1. sformułowanie zadania prognostycznego – w tym etapie należy określić: obiekt, zjawisko, zmienne które mają podlegać w prognozowaniu, cel wyznaczania prognozy, wymagania co do dopuszczalności i horyzontu prognozy. Główną rolę odgrywa odbiorca, prognosta jest konsultantem pomagającym sprecyzowaniu ustaleń i ewentualnie negocjującym wymagania co do dopuszczalności prognozy i horyzontu. Precyzja w określaniu zadania prognostycznego jest niezwykle ważna, ponieważ na tym etapie ustala się zakres działań prognosty, a więc praktycznie decyduje się o postaci wyniku, jaki ma być uzyskany.

2. zebranie danych statystycznych i ich analiza – gromadzi się tu dane statystyczne dotyczące zmiennej która jest przedmiotem prognozowania jak i zmiennych przyjętych do opisu tej zmiennej.

Podanie przesłanek prognostycznych - sformułowanie przesłanek wymaga współpracy obu partnerów procesu prognozowania, przy czym prognosta odgrywa rolę podstawową, gdyż zadaje pytania odbiorcy o realia zjawiska prognozowanego i konfrontuje z nim swoje opinie, uzyskane w wyniku studiów literaturowych dotyczących teorii i dotychczasowych badań zjawiska, a także z innych źródeł. Efektem tych prac są hipotezy o czynnikach kształtujących zjawisko, deklaracja prognosty co do postawy wobec przyszłości zjawiska, oraz określenie zbioru danych potrzebnych do sporządzenia prognozy i zebranie tych danych.

3. wybór metody prognozowania – znajdują tu zastosowanie różne metody prognostyczne ze względu na rodzaj sporządzanej prognozy, jej cel oraz charakter przewidywanego zjawiska. Wybór metody prognozowania jest konsekwencją zaakceptowanych przesłanek prognostycznych. Opowiedzenie się za postawą pasywną oznacza sięgnięcie po którąś z metod analizy i prognozowania szeregów czasowych lub modelowania ekonometrycznego ze stałymi parametrami. Przyjęcie postawy aktywnej oznacza potraktowanie wymienionych metod jako co najwyżej pomocnicze, a więc sięgnięcie do modeli symulacyjnych, ekonometrycznych ze zmiennymi w czasie parametrami, metod analogowych, heurystycznych itd.

4. wyznaczenie prognozy - następuje przetwarzanie danych. Zwykle ostateczna prognoza powstaje jako wypadkowa kilku metod prognozowania. Czynność ta powinna przebiegać zgodnie z ogólnym schematem wybranych metod, a gdy to nie jest możliwe należy w opisie postępowania ująć wszelkie podjęte decyzje. Samo sformułowanie prognozy powinno odpowiadać określeniu zadania prognostycznego.

5. ocena dopuszczalności prognozy – ocena dopuszczalności musi być podana w sposób zgodny z żądaniem odbiorcy w 1-szym etapie. Jeśli prognoście nie udało się spełnić jakościowych wymagań odbiorcy w żądanym horyzoncie, to może nastąpić renegocjacja warunków umowy prowadząca do obniżenia wymagań jakościowych, lub skrócenia żądanego horyzontu, lub odstąpienie od realizacji zadania.

6. ocena trafności prognozy – przeprowadza się szczegółową analizę i ocenę otrzymanych wartości liczbowych. Weryfikacja polega na określeniu trafności prognozy za pomocą któregoś błędu prognozy ex post, gdy prognoza dotyczyła zmiennej ilościowej, lub na porównaniu prognozowanego stanu zmiennej jakościowej ze stanem zrealizowanym. Prognosta rozlicza się w ten sposób z odbiorcą. Gdy prognoza okazała się trafna, prognosta analizuje słuszność swego postępowania. Jeśli nie to prognosta dąży do określenia przyczyn swego błędu.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Statystyka » Etapy prognozowania

Zaloguj się, aby zagłosować