Gospodarka centralnie planowana

Kojarzona zwykle z systemem socjalistycznym lub komunistycznym, w którym występuje kolektywna własność ziemi i kapitału. Domeną Państwa jest planowanie alokacji zasobów na trzech ważnych szczeblach:

- Państwo planuje alokację zasobów na cele bieżącej konsumpcji i na inwestycje

- Państwo planuje produkcję każdego przedsiębiorstwa, określa stosowane techniki produkcji, a także zapotrzebowanie na siłę roboczą i inne czynniki produkcji. W celu zapewnienia dostępności owych czynników produkcji, prowadzi się analizę nakładów i wyników ze względu na to, iż wszystkie gałęzie gospodarki (przedsiębiorstwa) są traktowane jako użytkownicy nakładów pochodzących z innych gałęzi gospodarki oraz dostawcy produktów do konsumentów i innych gałęzi gospodarki. Na przykład w przemyśle stalowym nakładami są rudy żelaza i węgiel (uzyskany z kopalni węgla i rudy), a wynikiem są produkty stalowe wykorzystywane w budownictwie i przemyśle transportowym. Za pomocą takiej analizy Państwo stara się dopasować nakłady i wyniki wszystkich gałęzi gospodarki – zaplanowany popyt na produkty wszystkich gałęzi odpowiadać musi zaplanowanej produkcji.

- Państwo planuje podział wytworzonych produktów pomiędzy konsumentów. Redystrybucja wytworzonych dóbr zależy od polityki rządu – albo bierze pod uwagę potrzeby ludności albo opiera się na zasadzie wedle, której większy udział w konsumpcji mają ci, którzy więcej wytwarzają (stwarza to bodziec do bardziej intensywnej pracy). Dobra i usługi mogą być rozdzielane bezpośrednio (np. kartki) lub też poprzez podział dochodów pieniężnych (swoboda w wydatkowaniu, Państwo mimo wszystko ma wpływ na strukturę wydatków poprzez odpowiednią politykę cenową).

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Gospodarka » Gospodarka centralnie planowana

Zaloguj się, aby zagłosować