Historia polskiego rynku kapitałowego
Pierwsza polska giełda papierów wartościowych otwarta została w Warszawie dnia 12 maja 1817 roku. Sesje odbywały się wtedy jedynie w godzinach od 12.00 do 13.00.
Przedmiotem handlu na warszawskiej giełdzie były głównie weksle i obligacje. Z kolei handel akcjami na szerszą skalę rozwinął się w drugiej połowie wieku XIX.
W latach międzywojennych giełdy w Polsce funkcjonowały w oparciu o rozporządzenia Prezydenta o organizacji giełd. Poza giełdą w Warszawie istniały także giełdy papierów wartościowych w Krakowie, Katowicach, Lwowie, Wilnie, Łodzi, Poznaniu. Jednak to na giełdzie warszawskiej koncetrowało się ok. 90% obrotów.
W roku 1938 na GPW notowano już 130 papierów: obligacje (państwowe, municypalne, bankowe), listy zastawne , a także akcje. Po wybuchu II wojny światowej giełda warszawska została zamknięta. Po roku 1945 podjęto wprawdzie próby reaktywowania giełd w Polsce jednak ich działalność nie była możłiwa w ówczesnym systemem gospodarki centralnie planowanej.
We wrześniu 1989 roku nowy, niekomunistyczny rząd rozpoczął program przemiany ustrojowej i odbudowy gospodarki rynkowej. Główną siłą napędową zmian strukturalnych miała być prywatyzacja i rozwój rynku kapitałowego.
Pierwsza wersja projektu ustawy, która miała regulujować publiczny obrót papierami wartościowymi opracowana została w lipcu 1990 roku. 22 marca 1991 roku Sejm uchwalił ustawę 'Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych'. Dała ona podstawy prawne do funkcjonowania ważnych instytucji rynku kapitałowego: giełdy, domów maklerskich, funduszy powierniczych oraz Komisji Papierów Wartościowych będącej organem administracji rządowej powołanym do kontrolowania i promocji rynku papierów wartościowych.
W grudniu 1991 roku Giełda Papierów Wartościowych została przyjęta do grona członków korespondentów FIBV czyli Międzynarodowej Federacji Giełd Papierów Wartościowych - organizacji grupującej najważniejsze giełdy świata. W październiku 1994 roku GPW stała się pełnym członkiem tej organizacji.
Program Narodowych Funduszy Inwestycyjnych (NFI) stanowi istotny element rozwoju dla polskiego rynku kapitałowego. Fundusze NFI objęły ponad 500 spółek. Od lipca 1996 roku powszechne świadectwa udziałowe NFI są notowane na GPW.
W roku 1997 wprowadzono na GPW pierwsze ze spółek parterowych programu NFI. Od 12 czerwca 1997 roku na GPW notowane są też akcje samych funduszy.
Obowiązująca od 4 stycznia 1998 roku ustawa 'Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi' jest zgodna z wymogami OECD oraz z aktami prawnymi Unii Europejskiej. Wprowadza możliwość pożyczania papierów wartościowych, określaja główne zasady zawierania tzw. umów gwarancyjnych i underwritingu.
21 lutego 1998 roku weszła w życie 'Ustawa o funduszach inwestycyjnych'. Określa ona podstawy prawne działania funduszy zamkniętych - umożliwiając powstawanie takich instytucji.
Najczęściej pobierane pliki (.doc i .pps) |
1. (24 stron A4)
2. (12 stron A4)
3. (6 stron A4)
4. (19 stron A4)
5. (25 stron A4)
6. (11 stron A4)
7. (12 stron A4)
8. (5 stron A4)
9. (19 stron A4)
10. (8 stron A4)
|
Podobne tematy w Kompendium |
1. (0.5 stron)
2. (0.9 stron)
3. (0.3 stron)
4. (0.6 stron)
5. (0.7 stron)
6. (0.4 stron)
7. (0.2 stron)
8. (0.2 stron)
9. (1.1 stron)
10. (0.3 stron)
|
Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Rynek kapitałowy » Historia polskiego rynku kapitałowego
Historia polskiego rynku kapitałowego
Ocena: 8.9 / 10 Liczba głosów: 212 głosów
Zaloguj się, aby zagłosować
|