Klasyczna szkoła organizacji i zarządzania

Założenia szkoły klasycznej:
• względna stabilność uwarunkowań wewnętrznych i zewnętrznych funkcjonowania firm oraz duża przewidywalność zdarzeń gospodarczych sprzyja formalizowaniu rozwiązań organizacyjnych
• bezpośredni i ścisły związek nauki z praktyką ( wszyscy przedstawiciele tej szkoły wywodzą się z praktyki gospodarczej, to w praktyce powstają problemy wymagające rozwiązania)
• preferowanie naukowych metod badawczych w poszukiwaniu rozwiązań. Klasycy stosowali metodę analityczną opartą na ścisłej diagnozie, pomiarze, optymalizacji i wypracowaniu tzw. wzorcowego sposobu wykonania
• pracownika postrzega się jako homo economicus, a więc istotę silnie zorientowaną na bodźce ekonomiczne. W przekonaniu klasyków pracownikom wystarczy zapewnić odpowiednie warunki rzeczowe i uruchomić odczuwalne bodźce materialne, by zwiększyć wydajność i skłonić pracowników do przestrzegania wzorcowych sposobów postępowania
• pracownicy postępują racjonalnie i zachowują się logicznie, jeśli tylko stworzy się odpowiednie warunki rzeczowe i płacowe

Przedstawiciele i ich dorobek:

• Taylor - wdrażanie i rozpowszechniane naukowych metod badania pracy (eksperyment w Bethlehem), zainicjowane akordowego systemu płac, wprowadzenie funkcjonalnego systemu kierowania opartego na specjalizacji funkcji kierowniczych (słynny system 8 mistrzów funkcjonalnych).

• Gilbreth (małżeństwo) - naukowe studium mikroruchów (po raz pierwszy opracowano klasyfikację mikroruchów (tzw. therbligów - od anagramu nazwiska); zainicjowali technikę cyklografii (przestrzenne badanie mikroruchów) i chronocyklografii (służących do analizy czasowej mikroruchów).

• Gantt - (bliski współpracownik Taylora): inicjuje akordowo-premiowy system płac w reakcji na negatywne skutki nadmiernego preferowania akordu (premia za przekroczenie norm obowiązuje tylko do pewnych rozsądnych granic) - w historii system ten znany jest pod nazwą tzw. 'bonusowego systemu płac'; wypracował i upowszechnił stosowanie graficznej techniki planowania i kontroli procesów pracy w formie tzw. wykresów Gantta, których charakterystyczną cechą jest jednoczesne nakładanie na siebie i prezentowanie wymiarów czasowych i ilościowych realizowanych zadań.

• Ford - wdraża system produkcji taśmowej na wielką skalę z bardzo daleko posuniętym podziałem pracy wykonawczej.

• Fayol (przedstawiciel Francji) - po raz pierwszy starał się usystematyzować podstawowe 'zasady zarządzania' (wśród nich na uwagę zasługuje 'zasada jednoosobowego kierownictwa' i 'zasada jednolitości kierowania'); po raz pierwszy sklasyfikował i opisał funkcje przedsiębiorstwa tj. funkcje: 'techniczne', 'handlowe', 'finansowe', 'ubezpieczeniowe', 'rachunkowości' i 'administracyjne' (te ostatnie utożsamiał z funkcjami zarządzania i wyróżnił tutaj następujące funkcje: 'przewidywanie', 'organizowanie', 'koordynowanie', 'rozkazywanie' i 'kontrolowanie'); przedstawił słynną tablicę pożądanych uzdolnień kierowniczych w zależności od zajmowanego szczebla hierarchii organizacyjnej (im wyższy szczebel tym większe znaczenie uzdolnień koncepcyjnych, im niższy szczebel tym większe znaczenie umiejętności i uzdolnień technicznych, uzdolnienia interpersonalne zachowują podobne znaczenie na wszystkich szczeblach zarządzania).

• Le Chatelier (przedstawiciel Francji) - opisał cykl działania zorganizowanego, zwracając uwagę na kolejność logiczną jego etapów; sformułował tzw. 'regułę przekory' (naruszenie stanu równowagi każdego układu wywołuje reakcje zmierzające do przywrócenia stanu pierwotnego).

• Adamiecki - inicjował stosowanie naukowego podejścia do badania praktycznych problemów organizacyjnych nawet nieco wcześniej od Taylora; wypracował graficzną technikę planowania i koordynacji procesów produkcyjnych - 'harmonogram' (technika ta pozwala na identyfikację i eliminację tzw. wąskich gardeł), sformułował tzw. 'prawa harmonii w organizacji'.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Zarządzanie » Klasyczna szkoła organizacji i zarządzania

Zaloguj się, aby zagłosować