Koncepcja Alfreda Adlera

Koncepcja zaproponowana przez Alfreda Adlera należy do grona koncepcji określanych jako psychospołeczne. Przyjmuje ona, że ludźmi kierują przede wszystkim motywy społeczne.

Koncepcja jest związana z teorią psychoanalityczną i psychoanalizą, jednak w przeciwieństwie do Sigmunda Freuda, Adler skupiał się na aspektach społecznych i interpersonalnych, a nie tylko na życiu seksualnym i agresji. Adler wierzył, że ludzie mają wrodzoną potrzebę przynależności i związku z innymi ludźmi oraz dążą do osiągnięcia celów i sukcesów, co nazywał "dążeniem do doskonałości".

Według koncepcji Adlera człowiek przedkłada dobro społeczne nad swój własny interes. Zainteresowanie społeczne jest cechą wrodzoną, aczkolwiek natura społeczeństwa, w którym dana osoba się urodziła determinuje rozwijające się specyficzne typy powiązań z ludźmi i instytucjami społecznymi.

Adler kładł nacisk na swoistość i niepowtarzalność osobowości. Twierdził, że każdy człowiek jest jedyną w swoim rodzaju konfiguracją motywów, cech, wartości i zainteresowań. Natomiast każda czynność wykonywana przez danego człowieka jest naznaczona jego charakterystycznym stylem życia.

W realizowaniu specyficznego stylu życia danej osoby pomagają doświadczenia, których poszukuje jaźń. Jeżeli tych doświadczeń nie można znaleźć w świecie zewnętrznym, wtedy jaźń próbuje je stworzyć.

Jaźń postrzegana jest jako wysoce subiektywny system, który interpretuje doświadczenia organizmu i nadaje im sens.

Według teorii Adlera centrum ludzkiej osobowości stanowi świadomość. Dzięki świadomości człowiek zwykle zdaje sobie sprawę z motywów swego zachowania. Zdolny jest do planowania i kierowania swoimi działaniami z pełną świadomością ich znaczenia dla własnej samorealizacji.

Innym ważnym elementem koncepcji Adlera jest pojęcie kompensacji. Adler uważał, że ludzie, którzy w dzieciństwie doświadczają pewnych trudności, takich jak choroby, niepełnosprawność, konflikty rodzinne czy odrzucenie, rozwijają pewne mechanizmy obronne, które pomagają im radzić sobie z tymi trudnościami. Jednym z takich mechanizmów jest kompensacja, która polega na wykorzystaniu innych zdolności lub sił, aby zrekompensować brak lub niedoskonałości w innych obszarach życia. Na przykład, osoba, która w dzieciństwie borykała się z trudnościami w nauce, może wykorzystać swoje umiejętności interpersonalne, aby osiągnąć sukces w innych dziedzinach życia.

Koncepcja Adlera koncentruje się również na koncepcji stylu życia, który stanowi sposób, w jaki jednostka radzi sobie z problemami i wyzwaniami życiowymi. Adler uważał, że styl życia rozwija się w dzieciństwie i jest indoktrynowany przez doświadczenia z rodzicami, rodzeństwem i innymi członkami rodziny. Styl życia wpływa na to, jak jednostka podejmuje decyzje i jak radzi sobie z problemami w dorosłym życiu.

W koncepcji Adlera istotną rolę odgrywa również pojęcie inferioryzmu, czyli poczucia niższości. Adler uważał, że poczucie niższości może prowadzić do poczucia frustracji i bezradności, ale jednocześnie może stanowić motywację do osiągnięcia sukcesu i poprawy swojego życia.

Według Adlera, każdy człowiek ma swoją własną indywidualną koncepcję życia, która jest wynikiem jego doświadczeń życiowych, wychowania i kultury, a także jego wewnętrznego doświadczenia. Koncepcja życia składa się z kilku elementów, takich jak: cel życiowy, styl życia, ideały i wartości, poczucie własnej wartości, poczucie wspólnoty z innymi ludźmi.

Adler wierzył, że ludzie mają w sobie siłę i wolę do zmiany swojego stylu życia i osiągnięcia sukcesu, ale aby to osiągnąć, muszą poświęcić czas na zrozumienie siebie, swoich celów i wartości oraz na zmianę swojego zachowania. Adler twierdził, że wiele zaburzeń psychicznych wynika z niezdrowych wzorców myślenia i zachowania, które osoba nauczyła się w przeszłości i które stają się utrwalone w jej stylu życia.

Jednym z kluczowych elementów koncepcji Adlera jest poczucie mniejszości, czyli poczucie, że nie jest się wystarczająco dobrym, inteligentnym czy ważnym w porównaniu z innymi ludźmi. Adler wierzył, że poczucie mniejszości może prowadzić do różnych zaburzeń emocjonalnych i zachowań, takich jak agresja, izolacja społeczna, depresja czy lęk.

W terapii opartej na koncepcji Adlera, terapeuta pomaga pacjentowi zrozumieć jego styl życia i sposób myślenia oraz pomaga mu wprowadzić zmiany, które pomogą osiągnąć cele i zwiększyć poczucie własnej wartości. Terapia Adlerowska skupia się na pracy z pacjentem w celu wypracowania zdrowych wzorców myślenia i zachowania oraz na zwiększeniu poczucia społecznej przynależności i zdolności do radzenia sobie w życiu.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Psychologia » Koncepcja Alfreda Adlera

Zaloguj się, aby zagłosować