Koncepcja logistyki zaopatrzenia

Myślenie kategoriami systemowymi w powiązanej z rynkiem logistyce zaopatrzenia wymaga, aby przy podejmowaniu decyzji brać pod uwagę nie tylko zależności pomiędzy podsystemami logistycznymi w ramach jednego przedsiębiorstwa, uwzględniając specyfikę danego problemu, lub powiązania z innymi funkcjami w przedsiębiorstwie, lecz przede wszystkim powiązania z systemami logistycznymi dostawców.

Trzeba m.in. uwzględnić, czy środki powodujące obniżanie zapasów w magazynie zaopatrzeniowym we własnym przedsiębiorstwie powodują konieczność zwiększenia zapasów w magazynie zbytu u dostawcy. Dostawca może być zmuszony do tego, by koszty powstałe wskutek zwiększenia zapasów wkalkulować w cenę swoich wyrobów.

Zidentyfikowanie i uwzględnienie tych zależności wyraża się szczególnie w pojęciu łańcucha logistycznego (od dostawcy, przez usługodawcę logistycznego, aż do odbiorcy). To podejście wymaga skoncentrowania istniejących w kilku miejscach łańcucha logistycznego zapasów magazynowych tylko na jednym stopniu tworzenia zapasu, dla którego trzeba następnie określić najkorzystniejsze położenie w łańcuchu, np. w magazynie prowadzonym wspólnie przez odbiorcę i dostawcę.

Myślenie kategoriami kosztów całkowitych można także przedstawić na przykładzie redukowania zapasów magazynowych. Mniejsze zapasy prowadzą, przy niezmiennym zapotrzebowaniu, do zamawiania mniejszych partii i większej częstotliwości zamawiania. Z tego powodu mogą powstać wyższe koszty transportu, przy czym skutek ten zależy w dużym stopniu od decyzji, czy konieczne są częstsze kursy z mniejszym wykorzystaniem środka transportu lub wykonane mniejszymi środkami transportu, czy też - dzięki wdrożeniu odpowiedniej koncepcji organizacji transportu – uda się nadal dobrze wykorzystywać środki transportu, np. przez łączenie mniejszych partii, zamawianych przez różnych zleceniodawców, w większe partie transportowe.

Większa częstotliwość zamawiania pociąga za sobą większa liczbę zamówień, co w konsekwencji może spowodować wzrost kosztów realizacji zamówienia i kosztów w dziale zakupów. Oprócz tego przedsiębiorstwo musi także uwzględniać koszty poziomu zaopatrzenia, które mogą powstać w momencie, kiedy wskutek zbyt niskiego poziomu obsługi zaopatrzeniowej wystąpią zakłócenia w produkcji lub negatywne oddziaływania na poziom obsługi dostawczej w sferze dystrybucji wyrobów danego przedsiębiorstwa.

Istotny wpływ na koszty powstające w logistyce zaopatrzenia mają stosowane zasady zewnętrznego zaopatrzenia materiałowego.

Możemy wyróżnić trzy zasady, które każdorazowo stawiają zasadniczo inne wymagania logistyce zaopatrzenia:

1. Zasada “indywidualnego zaopatrzenia w razie zapotrzebowania', zgodnie z którą towar jest dostarczony dopiero w momencie wystąpienia zapotrzebowania. Zaletą tej zasady jest fakt związany z minimalnymi kosztami ponoszonymi przy magazynowaniu materiału. Z drugiej jednak strony mogą wystąpić opóźnienia w produkcji, spowodowane ewentualnym oczekiwaniem na nadejście materiału, co w konsekwencji wpłynąć może na wydłużenie czasu dostaw i brak optymalnego wykorzystania urządzeń produkcyjnych. Powstałe w wyniku takiego działania koszty mogę przekroczyć oszczędności, uzyskane dzięki mniejszemu zaangażowaniu kapitału. Omawiana zasada stosowana jest zwykle tylko na rynku towarów, które można natychmiast zakupić oraz przy niemożliwym do przewidzenia i zaplanowani potrzebom.

2. Zasada “zaopatrzenia z utrzymaniem zapasów', zgodnie z którą materiały utrzymywane są w zapasie we własnym przedsiębiorstwie, z przeznaczeniem dla pokrycia zapotrzebowania materiałowego i są dostępne w krótkim czasie po wystąpieniu zapotrzebowania. W ten sposób przedsiębiorstwo staje się niezależne od zaopatrzenia zewnętrznego, stając się mniej podatne na wahania popytu lub opóźnienia dostaw od kooperantów. Dodatkowo utrzymywanie zapasów wiąże się z zakupywaniem większych ilości, a co za tym idzie otrzymywaniem atrakcyjniejszych cen i rabatów. Powoduje to jednak większe zaangażowanie kapitału i koszty wynikające z konieczności magazynowania.

3. Zasada “dostawy zsynchronizowanej z produkcją lub zużyciem'. Łączy ona ze sobą zalety obu wyżej wymienionych zasad i próbuje unikać ich wad. Zgodnie z ta zasadą, dostawca musi dostarczyć materiał w terminach wynikających  z przebiegu produkcji w zaopatrywanym przedsiębiorstwie. Bieżące zaopatrzenie dzienne kierowane jest na ogół bezpośrednio ze środków transportu do miejsc produkcji.  To pozwala na uzyskanie krótkiego czasu przepływu materiału. Zapasy magazynowe są utrzymywane jedynie w formie niewielkich zapasów bezpieczeństwa, dzięki czemu zaangażowanie kapitału i koszty magazynowania są niskie. Dostawy zsynchronizowane z produkcją wymagają niezawodnych dostawców. Wymuszają one konieczność ścisłej współpracy  pomiędzy dostawcą i odbiorcą na bazie intensywnej wymiany informacji.

Warunkiem wymaganego, ścisłego powiązania informatycznego jest istnienie systemu planowania i sterowania dostawami pomiędzy przedsiębiorstwami (system dostaw na wezwanie) oraz zaawansowana integracja informatyczna między dostawca i odbiorcą, mająca na celu zastosowanie elektronicznej wymiany danych. System dostaw na wezwanie obejmuje z reguły trzy płaszczyzny:
- uzgodnienia ramowe, w których określa się ogólne warunki dostaw
- zamówienia ramowe, w których każdorazowo wyszczególnia się zapotrzebowanie tygodniowe lub dzienne odbiorcy w okresie kilku miesięcy
- dostawę na wezwanie, w której ustala się konkretne ilości, terminy i punkty dostaw materiału

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Logistyka » Koncepcja logistyki zaopatrzenia

Zaloguj się, aby zagłosować