Krach na giełdzie USA NYSE w 1987 roku

Krach w 1987 roku, chociaż nie miał żadnych poważnych konsekwencji dla gospodarki USA, jednak jest ciekawy do opisania ze względu na okoliczności które do niego doprowadziły. W Czarny Poniedziałek, 19 października 1987 roku, indeks Dow Jones Industrial Average spadł o 508,32 punktu, co oznaczało stratę w wysokości 22,6% wartości, przy dziennym wolumenie wynoszącym 604 miliony akcji.

Procentowo wartość załamania przewyższała jednodniowy spadek DIJA w 1929 roku rozpoczynający Wielki Kryzys (wówczas DIJA straciło na wartości 12,9%). Rynek zareagował panicznie, nie ma się z resztą czemu dziwić - rozpoczęła się masowa wyprzedaż akcji nie tylko w Stanach, ale także na giełdach w innych krajach.

Krach w 1987 zakończył pięcioletni okres wspaniałej hossy. We wrześniu 1982 DIJA wynosił 776,92 punktu, natomiast we wrześniu 1987 wartość ta wzrosła do 2.722,42 punktu (czyli ponad 350% wzrost na przestrzeni pięciu lat). W tamtym czasie w skład Dow Jones’a wchodziło 30 spółek wybieranych nie tylko na podstawie ich wartości rynkowej, ale także bazując na poziomie rozproszenia akcjonariatu - skutecznie zapobiegało to fałszowaniu aktualnego trendu na giełdzie (jak zdarzyło się w 1929 roku).

Jednakże w przeciwieństwie do 1929 roku, tym razem rynek bardzo szybko poszedł w górę po załamaniu. Nie spełniły się obawy większości ekonomistów, że krach na giełdzie z 19 października sygnalizuje początek gwałtownej recesji. Stało się tak głównie za sprawą natychmiastowej interwencji Banku Rezerwy Federalnej. Największe straty poniosła sama Wall Street, gdzie pracę straciło ponad 15.000 osób. Indeks Dow Jones odzyskał poziom sprzed krachu już we wrześniu 1989 roku.

Jednak najciekawsze są same przyczyny tak dużego załamania na NYSE. Najbardziej prawdopodobna wydaje się hipoteza, chociaż jest równocześnie najbardziej niewiarygodna, że winę za to załamanie ponosi inwestowanie algorytmowe (program trading). Duzi inwestorzy instytucjonalni używali programów komputerowych które automatycznie zlecały kupno dużych ilości akcji, jeżeli na giełdzie przeważał określony trend (obliczany na podstawie skomplikowanych algorytmów).

Doprowadzało to do sztucznego przewartościowania akcji niektórych spółek i, w konsekwencji, załamanie rynku. W odpowiedzi na ten problem, zarząd NYSE (a później także inne giełdy) zabroniły korzystania z tej formy inwestowania. Dodatkowo na NYSE (później także na CME) wprowadzony został mechanizm hamujący (circuit-breaker mechanism), który automatycznie wstrzymywał handel na obu giełdach - na jedną godzinę jeżeli DIJA spadł w ciągu dnia o więcej niż 250 punktów, na dwie godziny jeżeli spadek ten wyniósł 400 punktów.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Rynek kapitałowy » Krach na giełdzie USA NYSE w 1987 roku

Zaloguj się, aby zagłosować