Macierz badania względnego nasilenia oporów przeciw zmianom w firmie

Technika ukierunkowana na diagnozę istniejących oraz potencjalnych postaw oporu wobec zmian. Istota tej techniki polega na zestawieniu i ocenie z jednej strony określonych grup interesów konkretnej firmy, a z drugiej strony planowanych zmian. Ocena siły oporu bądź wsparcia wyodrębnionych grup interesów wobec planowanych zmian dokonywana jest z wykorzystaniem np. skali (–3 - +3), a wyniki oceny wpisywane są w odpowiednie pola zestawienia. Oceny dodatnie oznaczają wspieranie zmian, a oceny ujemne opór wobec zmian. Po dokonaniu ocen siły oporów bądź wsparcia sumuje się punkty w wierszach i kolumnach zestawienia badawczego.

Informacje zebrane z wykorzystaniem tej techniki ułatwiają wypracowywanie odpowiednich sposobów przeciwdziałania oporom, a także ich neutralizowanie bądź zmniejszanie. Macierz względnego nasilenia oporów uwrażliwia na odmienność (specyfikę) postępowania w zarządzaniu zmianami w zależności od rodzaju zmiany z jednej strony oraz grupy interesów z drugiej strony. Stosując omawianą technikę, wyodrębnia się planowane rodzaje (obszary) zmian oraz istniejące grupy interesów. Wyróżnione obszary zmian powinny być porównywalne pod względem zasięgu, intensywności itp. Po stronie grup interesów należy wymienić wszystkie grupy, których zmiany mogą dotyczyć.

Etapy stosowania macierzy względnego nasilenia oporu:
1. Wyodrębnienie obszarów zmian i grup interesów
2. Ustalenie skali ocen oporów (np. przedział od –3 do + 3 pkt.)
3. Analityczna ocena stopnia nasilenia oporu w poszczególnych polach macierzy
4. Sumowanie punktów w poszczególnych wierszach i kolumnach
5. Wyciągnięcie wniosków końcowych

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Zarządzanie » Macierz badania względnego nasilenia oporów przeciw zmianom w firmie

Zaloguj się, aby zagłosować