Nieruchomość budynkowa

W polskim prawie nieruchomość budynkowa jest to jeden z rodzajów nieruchomości, która obejmuje grunt razem z wszelkimi trwale związanych z nim budowlami. Definicja nieruchomości budynkowej regulowana jest przez Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomość budynkowa obejmuje grunt oraz budynki trwale z gruntem związane. Budynek uznaje się za związany z gruntem, jeżeli jest trwale z nim złączony, chyba że stanowi samodzielną nieruchomość (np. w przypadku budynków przenośnych).

Oznacza to, że nieruchomość budynkowa to nie tylko sama działka ziemi, ale także wszystko, co na tej działce trwale z nią związane, czyli budynki oraz wszelkie inne stałe elementy, takie jak fundamenty, ściany, dachy itp. W praktyce nieruchomość budynkowa może obejmować zarówno domy mieszkalne, jak i budynki komercyjne czy przemysłowe.

W Polsce nieruchomości, w tym nieruchomości budynkowe, są chronione przez prawo, a ich przeniesienie własności czy obciążenie hipoteką odbywa się na podstawie odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego. Właściciele nieruchomości mają prawo do korzystania z nich zgodnie z przepisami prawa oraz lokalnymi planami zagospodarowania przestrzennego.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Nieruchomości » Nieruchomość budynkowa

Zaloguj się, aby zagłosować