Podmioty transakcji faktoringowej

Już z definicji faktoringu wynika fakt istnienia trzech podmiotów transakcji faktoringowej. Podmiotami związanymi z faktoringiem są:
1. faktorant
2. faktor
3. dłużnik

Faktorant, czyli podmiot zawierający z faktorem (np. bankiem faktoringowym) umowę faktoringu, na podstawie, której dochodzi do przelewu wierzytelności. Generalnie są to przedsiębiorstwa prowadzące działalność produkcyjną, handlową lub usługową o znacznych rozmiarach organizacyjnych i gospodarczych. Rozmiary działalności nie są nigdzie określone, a więc można się również spotkać, że podmiotem przelewającym na bank wierzytelności jest przedsiębiorstwo prowadzące działalność w średnich lub nawet niedużych rozmiarach.

Zawężeniem katalogu potencjalnych faktorantów jest fakt, że może to być jedynie podmiot gospodarczy (faktoring dotyczy jedynie transakcji gospodarczych) oraz to, że faktoring dotyczyć może wierzytelności wynikających z umów sprzedaży, dostawy towarów oraz wykonania usług.

Kolejną osobą biorącą udział bezpośrednio w transakcji faktoringowej jest faktor (z łaciny facere - czynić, działać). Jest to podmiot, który nabywa wierzytelność, będącą przedmiotem umowy faktoringowej. Z reguły funkcję faktora spełniają wyspecjalizowane spółki faktoringowe, banki, przy czym wyróżnić można takie banki, których głównym zadaniem i kierunkiem działalności jest właśnie faktoring-faktoringowe instytucje bankowe; oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

W Polsce osoby fizyczne ze względu na brak odpowiedniej wielkości kapitału występują zwykle jako agenci firm faktoringowych Nie istnieją też w naszym kraju specjalistyczne banki faktoringowe. Obserwuje się natomiast wydzielanie usługi faktoringowej poza bank, poprzez tworzenie spółek z udziałem kapitałowym banku . Z wielu przyczyn taka sytuacja jest korzystna dla banków. Po pierwsze bank nie ponosi bezpośrednio ryzyka transakcji faktoringowej. Zapewnia sobie potencjalnego, dużego kredytobiorcę, w osobie spółki faktoringowej. Wreszcie nie jest konieczne tworzenie w banku określonych struktur organizacyjnych, z uwagi na specyficzny charakter omawianej usługi.

Ostatnią osobą związaną z transakcją faktoringową jest dłużnik-kontrahent faktoranta. Dłużnika wiąże z faktorantem umowa sprzedaży, dostawy lub wykonania usługi. W przypadku zerwania umowy faktoringowej faktor wstępuje na miejsce faktoranta do łączącego strony umowy stosunku prawnego, stając się nowym wierzycielem długu.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Finanse przedsiębiorstwa » Podmioty transakcji faktoringowej

Zaloguj się, aby zagłosować