Potrzeby mieszkaniowe i czynniki je kształtujące

Człowiek od początku swojego istnienia poszukiwał schronienia przed siłami natury. W miarę rozwoju ludzkości schronienie to nazwano mieszkaniem. Było ono stale udoskonalane, jak również spełniało coraz więcej funkcji, począwszy od funkcji ochrony i odpoczynku po funkcje zaspokajania indywidualnych potrzeb społecznych wyższego rzędu, funkcje wychowawcze i kulturalne aż na skutek świadomej ingerencji człowieka osiągnęło dzisiejszy poziom.

Pierwotnie mieszkanie związane było również  z miejscem, w którym wytwarzano dobra i usługi (warsztat rzemieślniczy, handlowy), jednak z upływem czasu funkcja ta systematycznie zanikała i obecnie występuje jedynie sporadycznie. Zakres i stopień nasilenia poszczególnych funkcji zależy w głównej mierze od warunków geograficznych, klimatycznych, środowiskowych, materialnych.

Tak ogromne znaczenie mieszkania i warunków mieszkaniowych w życiu człowieka, zarówno indywidualnym jak i społecznym wynika z roli jaką odgrywa ono w kształtowaniu materialnego i społecznego środowiska człowieka. To jakie jest mieszkanie, gdzie się znajduje, czy też jak jest wyposażone, istotnie wpływa na zdrowie psychofizyczne ludzi, którzy je zamieszkują. Rolę mieszkania jako elementu środowiska społecznego możemy rozpatrywać w kategorii socjologicznej, czyli stosunków rodzinnych i sąsiedzkich, oraz kategorii socjalnej czyli warunków bytowych i rozwoju jednostek i rodziny.

Mieszkanie w ujęciu technicznym możemy zdefiniować jako lokal składający się z jednej lub kilku izb, łącznie z pomieszczeniami pomocniczymi, wybudowany lub przebudowany do celów mieszkalnych, konstrukcyjnie wydzielony trwałymi ścianami w obrębie budynku, do którego to lokalu prowadzi niezależne wejście z klatki schodowej, ogólnego korytarza, wspólnej sieni, bądź z ulicy, podwórza lub ogrodu.

Gospodarka mieszkaniowa to taka działalność gospodarcza, administracyjna i techniczna prowadzona przez podmioty publiczne takie jak samorządy terytorialne, organizacje państwowe i społeczne a także władze państwowe mająca na celu zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych ludności poprzez : produkcję, obrót, rozdział, eksploatację i techniczne utrzymanie.

Polityka mieszkaniowa określa kierunki i metody działania stosowane przez państwo lub inne podmioty publiczne, organizacje polityczne i społeczne do osiągania wytyczonych celów w dziedzinie mieszkalnictwa. Jest to dyscyplina naukowa, która bada stosunki mieszkaniowe i prawidłowości w nich występujące, a następnie na tej podstawie wskazuje cele oraz określa metody działania w zakresie zaspokojenia potrzeb i poprawy warunków mieszkaniowych.

Czynniki wpływające na sytuację mieszkaniową możemy podzielić na:
1. Demograficzne:
a) przyrost naturalny
b) wiek, płeć, stan cywilny ludności
c) liczba zawieranych małżeństw
2. Społeczno – ekonomiczne:
a) aktywność zawodową, poziom wykształcenia, źródła utrzymania
b) zmiany liczby i struktury gospodarstw domowych
3. Techniczne:
a) rozmiary budownictwa mieszkaniowego
b) sposób gospodarowania nimi
c) ubytki starego, zdekapitalizowanego zasobu mieszkaniowego
d) odzyskiwanie mieszkań w wyniku ubytków gospodarstwa domowych dotychczas je zamieszkujących

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Nieruchomości » Potrzeby mieszkaniowe i czynniki je kształtujące

Zaloguj się, aby zagłosować