Prawo Engla

Prawo Engla zakłada, że:
- Wraz ze wzrostem dochodów rośnie konsumpcja, zarówno artykułów żywnościowych, jak i nieżywnościowych, jednak tempo przyrostu spożycia tych pierwszych jest słabsze niż tempo spożycia artykułów nieżywnościowych. Tak więc w miarę wzrostu dochodu, udział wydatków na żywność w wydatkach ogólnych relatywnie maleje.
- W miarę wzrostu dochodów zwiększa się procentowy udział wydatków na dobra trwałego użytku, usługi, kształcenie, rekreację itp. Wydatki na dobra luksusowe lub oszczędności występują tylko przy wysokim dochodzie.

Innymi słowy:
Prawo Engla, zwane też zasadą Engla, jest ekonomiczną zasadą, która określa, że wraz ze wzrostem dochodu konsumenta wzrasta jego zapotrzebowanie na dany towar lub usługę. Prawo Engla to prosta zależność matematyczna, która głosi, że wraz ze wzrostem dochodu konsumenta wzrasta jego udział w konsumpcji.

Prawo Engla oparte jest na założeniu, że ludzie starają się maksymalizować swoje zadowolenie z konsumpcji poprzez zwiększanie ilości konsumowanych towarów lub usług. Zgodnie z tym założeniem, im wyższy jest dochód konsumenta, tym wyższy jest poziom konsumpcji. Wraz ze wzrostem dochodu zmienia się również struktura konsumpcji, ponieważ konsumenci częściej kupują droższe towary i usługi.

Prawo Engla ma również długoterminowe skutki dla gospodarki. Zgodnie z nim wraz ze wzrostem dochodów konsumentów wzrasta popyt na towary i usługi, co skutkuje wzrostem produkcji i inwestycji, a także zwiększonym zatrudnieniem. W ten sposób prawo Engla może wpływać na wzrost gospodarczy, a także na wzrost poziomu życia.

Prawo Engla jest ważnym narzędziem w ekonomii, ponieważ może być używane do prognozowania zmian w zachowaniach konsumenckich i określania prawdopodobnych skutków społecznych i gospodarczych wynikających z wzrostu dochodu.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Mikroekonomia » Prawo Engla

Zaloguj się, aby zagłosować