Ryzyko kursowe

Ryzyko kursowe (walutowe) to zjawisko, które dotyczy zarówno banki i inne instytucje finansowe, spółki i osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, jak również osoby prywatne, które np. zaciągnęły kredyt hipoteczny w walucie obcej.

W warunkach dużej niestabilności kursów waluty w odniesieniu do innych walut, prowadzenie działalności dewizowej przez bank wiąże się z poważnym ryzykiem, które nazywa się ryzykiem kursowym.

Ryzyko kursowe (walutowe) jest to niebezpieczeństwo straty wynikłej wskutek utrzymania się w banku otwartej niebezpiecznej pozycji walutowej z powodu niekorzystnych zmian kursowych.

Gospodarstwa domowe są szczególnie narażone na ryzyko kursowe, ponieważ nie zabezpieczają się przed nim za pomocą instrumentów pochodnych, nie otrzymują dochodów denominowanych w walutach obcych i reprezentują relatywnie niski stopień świadomości tego ryzyka.

W banku powstanie strata (ujemna różnica kursowa), gdy w okresie, na jaki udzielił on kredytu dewizowego, spadnie kurs tej waluty. Bank zyskuje (dodatnia różnica kursowa), gdy w okresie na jaki udzielił on kredytu wzrośnie kurs tej waluty. Ponieważ banki w tym samym czasie utrzymują depozyty i kredytują klientów w różnych walutach, różnice kursowe częściowo się kompensują, co zmniejsza ryzyko kursowe banku.

Każdy bank zawierający transakcje dewizowe zajmuje określoną pozycję walutową.
Pozycja walutowa jest to relacja między strumieniami należności (wierzytelności) wpływającymi do banku i zobowiązaniami walutowymi wypływającymi z banku.
Gdy należności i zobowiązania równoważą się występuje wtedy tzw. zamknięta pozycja walutowa, a przy braku takiej równowagi - otwarta pozycja walutowa.

Pozycja otwarta może mieć charakter:
1. krótkiej pozycji walutowej – gdy zobowiązania w danej walucie przeważają nad należnościami,
2. długiej pozycji walutowej – gdy należności przeważają nad zobowiązaniami.

Nadmierna różnica jednej lub drugiej pozycji rodzi ryzyko powstania strat przy niekorzystnych zmianach kursów.

Normy równoważenia pozycji walutowych zostały ustalone przez nadzór bankowy. Zrównoważenie pozycji walutowych powoduje, że ryzyko kursowe nie istnieje, bo suma różnic kursowych dodatnich i ujemnych jest zerem. W praktyce nie jest jednak możliwe zapewnienie idealnej sytuacji, ze względu na rozproszenie operacji walutowych.

Celem wprowadzonych norm jest minimalizowanie ryzyka kursowego. Normy te określają jakie odchylenia od równowagi są dopuszczalne. Jest zrozumiałe, że powinny to być normy oparte na doświadczeniu - w praktyce możliwe do zachowania, a jednocześnie zmniejszające ryzyko kursowe do bezpiecznego poziomu.

Zaproponowane przez Komitet Bazylejski zabezpieczenia przed ryzykiem walutowym (kursowym) brzmią następująco:
- Zamknięcie otwartych pozycji walutowych (zrównoważenie wierzytelności i zobowiązań w danej walucie)
- Pominięcie kwestii zabezpieczenia (różnica między stratami a zyskami kursowymi będzie niższa niż koszty zabezpieczenia)
- Łączenie obu strategii – częściowe zabezpieczenie

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Bankowość » Ryzyko kursowe

Zaloguj się, aby zagłosować