Szkoła klasyczna w ekonomii

To okres od połowy XVIII do połowy XIX wieku. W tym czasie angielska gospodarka jest najbardziej rozwinięta na świecie, sprawuje ona władzę nad prawie połową świata. Druga połowa XVIII wieku to okres, gdy w gospodarce wszystko wygląda idealnie, rozległe kolonie są nienasyconym rynkiem zbytu i jednocześnie są one źródłem tanich i poszukiwanych na rynku surowców. Kwitnie produkcja, handel i żegluga Anglii, czyli rośnie zamożność tego państwa.

Powoduje to, że w przyszłość tego państwa można patrzeć bardzo optymistycznie, jedynym problemem jest tempo rozwoju przemysłu, czyli przemysł rozwija się zbyt wolno, gdyż sprzedaż można by było znacznie więcej.

Jest to okres, gdy ekonomia staje się niezależną dziedziną nauki. Przed ekonomią stawia się już określone cele, z których najważniejszym jest możliwość przewidywania, prognozowania tego, co się będzie działo w gospodarce. W Anglii są 2 silne ośrodki naukowe zajmujące się ekonomią:
• Londyn – później przenosi się do Cambridge;
• Edynburg w Szkocji.

Całemu temu ruchowi przewodniczy Adam Smith, nazywany ojcem ekonomii. Żył w latach 1723-1790. Jako pierwszy stworzył spójną teorię rozwijającej się gospodarki. Swoje rozumowania zawarł w książce pt. 'Badania nad naturą i bogactwem narodów'.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Historia myśli ekonomicznej » Szkoła klasyczna w ekonomii

Zaloguj się, aby zagłosować