Teoria hierarchii potrzeb Abrahama Maslowa

A. Maslow zauważył, że ludzie podejmują działania, by spełnić ważne dla nich potrzeby. Najbliżej podstawy znajdują się potrzeby fizjologiczne, bezpieczeństwo, socjalizacja, uznanie i samorealizacja. Według tej teorii motywacja każdej osoby widziana jest jako seria potrzeb, ułożonych hierarchicznie od najbardziej podstawowych do najbardziej ezoterycznych. Potrzeby podstawowe, lub niższego rzędu, wiązał on z fizjologicznymi potrzebami zachowania życia i zabezpieczenia się przed nieszczęściami.

W hierarchii Maslowa wszystkie inne potrzeby są psychologiczne. Przenoszą się coraz wyżej, od potrzeby kontaktów społecznych, do potrzeby uznania ze strony innych oraz w końcu do potrzeby realizowania własnego potencjału.

Podstawowe potrzeby występują w hierarchicznym układzie. To znaczy, że potrzeby niższego rzędu (fizjologiczne i bezpieczeństwa) muszą zostać przynajmniej częściowo zaspokojone, zanim człowiek będzie mógł realizować (zaspokajać) potrzeby wyższego rzędu (przynależności, szacunku, samorealizacji). Zatem dopiero wtedy gdy zaspokojone będą podstawowe potrzeby (no. płaca zapewniająca minimalny poziom życia, pewność zatrudnienia, itp.), pracownik będzie w stanie realizować potrzeby wyższego rzędu.

Z koncepcji A. Maslowa wynika nie tylko hierarchiczność potrzeb, ale także ich koncentryczny charakter. Oznacza to, że przy pomocy jednego typu zachowania można zaspokajać kilka potrzeb równocześnie. I tak na przykład objęcie funkcji kierowniczej może równocześnie być nowym wyzwaniem (zaspokojenie potrzeby samorealizacji) oraz podnosić prestiż pracownika w środowisku pracy (zaspokojenie potrzeby szacunku).

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Zarządzanie zasobami ludzkimi » Teoria hierarchii potrzeb Abrahama Maslowa

Zaloguj się, aby zagłosować