Tomasz z Akwinu

Żył w połowie XIII w. (średniowiecze klasyczne), był Dominikaninem. Uważał tak jak Arystoteles, że naturalną rzeczą jest to, że ludzie są różni, jest to zgodne z naturą. Uważał, że społeczeństwo musi mieć układ klasowy, skoro ludzie się różnią, to należą do różnych warstw. Wyraźnie podkreślał, że prawo prywatnej własności jest sprawą naturalną i nie należy w to mieszać Boga. Twierdził, że prywatna własność to nie tylko przywilej, nakłada to na właściciela określone obowiązki np. dbanie o własne dobro. Polemizował z biskupem z Hipony (Augustyn) na temat chciwości. Tomasz z Akwinu uważał, że chęć posiadania prywatnej własności i pomnażania jej jest czymś naturalnym i pozytywnym, a nadmierna chciwość to kradzież i wszystko to, co jest niezgodne z przykazaniami boskimi.

Doszedł on do dwóch spostrzeżeń:
• własność prywatna przyczynia się do większej pracowitości ludzi, gdyż każdy stara się o swoje dobro najlepiej jak potrafi, dba o nie i chce to dobro pomnażać z powodu pozytywnej chciwości;
• własność prywatna prowadzi do porządku w życiu społecznym w odróżnieniu od własności wspólnej, gdyż we wspólnocie są spory ile tego wspólnego każdy ma dostać, jakie przyjąć kryteria podziału itp.

Podzielił dobra materialne na 2 grupy:
• dobra, których posiadanie jest niezbędne (konieczne) do życia – tzw. artykuły pierwszej potrzeby;
• dobra, które stanowią nadwyżkę – tzw. artykuły luksusowe.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Historia myśli ekonomicznej » Tomasz z Akwinu

Zaloguj się, aby zagłosować