Umowa leasingu jako umowa zdefiniowana w kodeksie cywilnym
Podstawy prawne dotyczące leasingu znalazły się jednak w prawie podatkowym. Oznacza to, że kryteria klasyfikacji leasingu oraz koszty z nim związane wynikały z potrzeb fiskusa, a Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 06.04.1993 roku dotyczące zaliczania przedmiotu umowy do składników majątku leasingodawcy lub leasingobiorcy stanowiły podstawę klasyfikacji leasingu jako leasing: operacyjny lub finansowy.
Sytuacja dotyczącą zawierania umów leasingu zmieniła się 9 grudnia 2000 roku, kiedy to zaczęły obowiązywać przepisy art.7091 – 70918 Kodeksu Cywilnego, wprowadzone do niego ustawą z dnia 26 lipca 2000 r – ' o zmianie ustawy – Kodeks Cywilny' (Dz.U.74 poz. 857).
Problematyka leasingu została wyodrębniona w oddzielnym tytule kodeksu – XVII1 w księdze trzeciej 'Zobowiązania'. Dzięki regulacjom dotyczącym umowy leasingu, zawartym w Kodeksie Cywilnym, nie powinny już mieć miejsca żadne wątpliwości co do jej określenia i odróżnienia od innych umów.
Regulacja umowy leasingu nawiązuje w zasadniczych kwestiach do standardu międzynarodowego, jakim jest konwencja UNIDROIT o międzynarodowym leasingu finansowym, sporządzona w Ottawie 28 maja 1988 roku.
U podstaw kodeksowej regulacji znalazły się następujące założenia:
1) stworzenie ogólnych przepisów o charakterze dyspozytywnym
2) zapewnienie sprawiedliwego wyważenia praw i obowiązków stron umowy leasingu, których treść jest często uzgadniana w praktyce na korzyść finansującego
Zgodnie z Kodeksem 'przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego'
Można zauważyć, że nie posługujemy się przyjętym do tej pory nazewnictwem 'leasingodawca', 'leasingobiorca'. Definicja ustawowa leasingu określa w inny sposób strony biorące udział w transakcji leasingu. Stronę umowy definiowaną dotychczas jako 'leasingodawca' określono jako 'finansujący', zaś 'leasingobiorcę' określono jako 'korzystający'.
Z uwagi na treść nowych regulacji prawnych zanika również dotychczasowy tradycyjny podział umów leasingu na operacyjny i finansowy. W większości firm leasingowych umowę leasingu o konsekwencjach prawnych i podatkowych zbliżonych do dawnego leasingu operacyjnego zdefiniowano jako 'umowę leasingu z wypowiadanym prawem nabycia przedmiotu leasingu'. Zaś umowę leasingu o konsekwencjach prawnych i podatkowych zbliżonych do dawnego leasingu finansowego zdefiniowano jako 'umowę leasingu z przeniesieniem władności przedmiotu leasingu'.
Najczęściej pobierane pliki (.doc i .pps) |
1. (8 stron A4)
2. (16 stron A4)
3. (30 stron A4)
4. (24 stron A4)
5. (23 stron A4)
6. (12 stron A4)
7. (10 stron A4)
8. (16 stron A4)
9. (16 stron A4)
10. (11 stron A4)
|
Podobne tematy w Kompendium |
1. (1.3 stron)
2. (0.5 stron)
3. (0.6 stron)
4. (1.5 stron)
5. (3.8 stron)
6. (0.3 stron)
7. (0.8 stron)
8. (0.3 stron)
9. (0.9 stron)
10. (0.2 stron)
|
Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Finanse przedsiębiorstwa » Umowa leasingu jako umowa zdefiniowana w kodeksie cywilnym
Umowa leasingu jako umowa zdefiniowana w kodeksie cywilnym
Ocena: 9.2 / 10 Liczba głosów: 31 głosów
Zaloguj się, aby zagłosować
|