Granica racjonalnych strat (punkt optymalny)
Granice racjonalnych strat wyznacza poziom kosztu przeciętnego zmiennego (Kz/Q). Dopóki cena jest wyższa od przeciętnego kosztu zmiennego, nie należy przerywać produkcji, gdyż pokrywa ona co najmniej koszty bieżące związane z produkcją. Gdy cena równa jest przeciętnym kosztom zmiennym jest to tzw. punkt zamknięcia.
Granice racjonalnych strat znana również jako punkt optymalny, odnosi się do sytuacji, w której przedsiębiorstwo akceptuje pewne straty ponieważ przekroczenie tej granicy prowadziłoby do jeszcze większych kosztów lub utraty korzyści. W kontekście decyzji biznesowych, granica racjonalnych strat pomaga określić, do jakiego stopnia firma powinna tolerować pewne straty w celu osiągnięcia celów długoterminowych lub minimalizowania większych kosztów.
Przykładem może być sytuacja, w której firma wprowadza nowy produkt na rynek. W początkowej fazie może się spodziewać pewnych strat związanych z inwestycją w badania i rozwój, marketing, czy dostosowanie procesów produkcyjnych. Granica racjonalnych strat pomaga określić, ile środków firma może zainwestować w te działania, zanim straty te staną się nieakceptowalne.
Przy podejmowaniu decyzji biznesowych ważne jest zrozumienie, że pewne straty mogą być uzasadnione, jeśli przynoszą korzyści w dłuższej perspektywie. Przekroczenie granicy racjonalnych strat oznaczałoby jednak, że przedsiębiorstwo ponosi zbyt duże koszty w porównaniu do oczekiwanych korzyści. W praktyce decydenci muszą dokładnie ocenić, ile są gotowi zainwestować, aby osiągnąć cele strategiczne, a jednocześnie utrzymać sytuację finansową firmy na zdrowym poziomie.
Innymi słowy: granica racjonalnych strat to krytyczny punkt decyzyjny, w którym firma musi zrównoważyć swoje cele długoterminowe z akceptowalnym poziomem strat, aby osiągnąć optymalne wyniki dla przedsiębiorstwa.
Granica racjonalnych strat (punkt optymalny) ma pewną relację z przeciętnym kosztem zmiennym.
Granica racjonalnych strat a przeciętny koszt zmienny
Granica racjonalnych strat (MRT): Jest to punkt, do którego firma jest gotowa ponieść straty w dążeniu do swoich celów, zanim te straty staną się nieakceptowalne. Przekroczenie granicy racjonalnych strat oznaczałoby, że firma ponosiłaby zbyt duże koszty w stosunku do oczekiwanych korzyści.
Przeciętny koszt zmienny (AVC): To koszt produkcji jednostki produktu lub świadczenia jednostkowej usługi, który zmienia się wraz z ilością produkowanych jednostek. Obejmuje koszty zmienne, takie jak surowce, praca, czy energia, które są bezpośrednio związane z produkcją.
Relacja między granicą racjonalnych strat a przeciętnym kosztem zmiennym polega na tym, że granica racjonalnych strat pomaga przedsiębiorstwu określić, czy koszty ponoszone w dążeniu do celów są akceptowalne w kontekście przeciętnego kosztu zmiennego. Przedsiębiorstwo może być gotowe ponieść straty, ale musi to robić w sposób efektywny i zrównoważony w kontekście przeciętnego kosztu zmiennego.
Jeśli przekroczenie granicy racjonalnych strat prowadzi do przekroczenia przeciętnego kosztu zmiennego, może to oznaczać, że firma ponosi zbyt duże koszty, które są trudne do zrekompensowania w krótkim okresie. Z tego powodu, analiza granicy racjonalnych strat może być użyteczna do oceny, czy inwestycje czy decyzje biznesowe są ekonomicznie zrównoważone w kontekście przeciętnego kosztu zmiennego.
Najczęściej pobierane pliki (.doc i .pps) |
1. (21 stron A4)
2. (17 stron A4)
3. (28 stron A4)
4. (25 stron A4)
5. (16 stron A4)
6. (19 stron A4)
7. (16 stron A4)
8. (72 stron A4)
9. (28 stron A4)
10. (18 stron A4)
|
Podobne tematy w Kompendium |
1. (0.6 stron)
2. (1.3 stron)
3. (0.3 stron)
4. (1 stron)
5. (0.9 stron)
6. (0.3 stron)
7. (0.3 stron)
8. (0.3 stron)
9. (1.8 stron)
10. (0.3 stron)
|
Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Mikroekonomia » Granica racjonalnych strat (punkt optymalny)
Granica racjonalnych strat (punkt optymalny)
Ocena: 9.2 / 10 Liczba głosów: 11 głosów
Zaloguj się, aby zagłosować
|