Keynesowska funkcja zagregowanego popytu

Model keynesowski powstał jako odpowiedź na pytanie o sposoby doprowadzenia produkcji faktycznej do poziomu produkcji potencjalnej.

Bazowany jest on na następujących założeniach:
a) poziom cen jest dany i stały w okresie analizy
b) występują niewykorzystane czynniki wytwórcze (podaż jest doskonale elastyczna przy danej cenie)
c) 'bezrobotne' czynniki wytwórcze są ekonomicznie wydajne i efektywne, a jedyną przyczyną ich nie wykorzystania jest niedobór popytu

Oparcie się na tych założeniach kierować musi uwagę ekonomisty ku popytowej stronie gospodarki. W omawianym modelu rozmiary produkcji i dochodu zależą bowiem od rozmiarów zagregowanego popytu. Na popyt zagregowany składają się czynniki autonomiczne i indukowane. Składniki autonomiczne to wielkości niezależne od rozmiarów dochodu, składniki indukowane są proporcjonalne do dochodu.

W funkcji zagregowanego popytu wyróżnić można następujące składniki autonomiczne:
a) konsumpcję autonomiczną
b) inwestycje
c) popyt zagranicy
d) popyt państwa na dobra i usługi

Elementy indukowane to:
a) konsumpcja indukowana
b) popyt na dobra importowane

Konsumpcja indukowana określana jest poprzez rozmiary dochodu, krańcową skłonność do konsumpcji (KSK - określa jaką część przyrostu dochodu konsumenci są skłonni przeznaczyć na konsumpcję) oraz stopę podatków netto.

Popyt na dobra importowane zależy od rozmiarów dochodu i krańcowej skłonności do importu (KSI - określa jaką część przyrostu dochodu konsumenci są skłonni przeznaczyć na zakup dóbr importowanych).

Ostatecznie funkcja zagregowanego popytu przybiera następującą postać:
AD = Ca + I + G +X + [KSK x (1 - t) - KSI] x Y
Ca - konsumpcja autonomiczna, AD - zagregowany popyt, t - stopa podatków netto. Biorąc pod uwagę, że ostateczne rozmiary dochodów i produkcji (Y) zależą w modelu keynesowskim od rozmiarów zagregowanego popytu, powyższe równanie może zostać wykorzystane do opisu rozmiarów dochodu w warunkach równowagi makroekonomicznej (przy spełnieniu założenia Y = AD):
Y = Ca + I + G + X + [KSK x (1 - t) - KSI] x Y
stąd dochód i produkcja w warunkach równowagi wyniosą:
Y = (Ca + I + G + X)/[1 - KSK x (1 - t) + KSI]

Państwo może więc stymulować rozmiary produkcji faktycznej poprzez:
a) obniżanie stopy podatków netto
b) zwiększanie wydatków na dobra i usługi
c) ograniczanie importu
d) promocję inwestycji i eksportu
e) pośrednie oddziaływanie na krańcową skłonność do konsumpcji i konsumpcję autonomiczną

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Mikroekonomia » Keynesowska funkcja zagregowanego popytu

Zaloguj się, aby zagłosować