Efekt Giffena

Efekt Giffena to zjawisko ekonomiczne, które dotyczy niektórych dóbr niższego rzędu. W przypadku tych dóbr, znanych również jako dobra Giffena, wzrost ceny prowadzi do wzrostu popytu na nie, co jest wbrew zwykłej intuicji ekonomicznej. Zjawisko to zostało nazwane na cześć szkockiego ekonomisty Sir Roberta Giffena, który jako pierwszy opisał tę anomalię w XIX wieku.

Istota efektu Giffena polega na tym, że w przypadku dóbr Giffena konsument nie może sobie już pozwolić na zakup żadnego innego dobra, dlatego zmuszony jest kupować więcej właśnie tego dobra, pomimo jego wyższej ceny. Jest to często obserwowane w przypadku towarów podstawowych, takich jak chleb czy ziemniaki, w sytuacjach skrajnego ubóstwa.

Przyjrzyjmy się temu zjawisku na przykładzie chleba. Załóżmy, że cena chleba gwałtownie wzrasta. Ludzie o niskich dochodach, którzy wydają większość swoich pieniędzy na jedzenie, mogą być zmuszeni do zrezygnowania z innych, droższych produktów na rzecz chleba. Mogą przestawić swoje wydatki na inne towary, które są bardziej luksusowe lub mają niższe priorytety. Jednakże chleb pozostaje jednym z podstawowych źródeł kalorii i składników odżywczych, dlatego nawet przy wyższych cenach konsumenci mogą zwiększać ilość zakupionego chleba, aby zaspokoić swoje podstawowe potrzeby żywieniowe.

Warto zaznaczyć, że efekt Giffena jest stosunkowo rzadko obserwowany w praktyce i występuje głównie w przypadku dóbr podstawowych w warunkach skrajnej biedy, gdzie konsument ma bardzo ograniczone możliwości wyboru i musi dokonywać decyzji opartych na absolutnej konieczności przetrwania.

Pomimo swojej rzadkości, efekt Giffena jest ważnym konceptem w teorii ekonomii, ponieważ podważa tradycyjne założenia o zależności między ceną a ilością popytu. Dodatkowo, analiza tego zjawiska pomaga w zrozumieniu zachowań konsumentów w ekstremalnych warunkach oraz w analizie relacji między dochodem a popytem na różne dobra.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Mikroekonomia » Efekt Giffena

Zaloguj się, aby zagłosować