Motywacja w psychologii humanistycznej

Teoria motywacji Maslowa to jedna z najbardziej znanych koncepcji w psychologii humanistycznej. Abraham H. Maslow przedstawił hierarchię potrzeb, która składa się z pięciu poziomów, ułożonych w kolejności od najniższego do najwyższego: potrzeby fizjologiczne, potrzeby bezpieczeństwa, potrzeby przynależności i miłości, potrzeby uznania i szacunku oraz potrzeby samorealizacji.

Maslow zauważał, że potrzeby fizjologiczne i bezpieczeństwa są najważniejsze w momencie, gdy są niedostatecznie zaspokojone, a następnie następuje dążenie do zaspokojenia kolejnych potrzeb w hierarchii. Jednakże wraz z zaspokojeniem kolejnych potrzeb pojawiają się nowe potrzeby wyższego poziomu, co wprowadza element dynamiczności do procesu motywacji.

Maslow uważał, że zaspokojenie potrzeb nie wystarcza do osiągnięcia pełnej satysfakcji i realizacji swojego potencjału. Z tego powodu wyróżnił potrzeby wzrostu, zwane przez niego metapotrzebami, które obejmują potrzeby samorealizacji, samowiedzy i samoaktualizacji.

Samorealizacja to najwyższy poziom w hierarchii potrzeb Maslowa i dotyczy zdolności do rozwijania swojego potencjału i realizowania swoich celów życiowych. Według Maslowa tylko niewielka liczba ludzi osiąga ten poziom w swoim życiu.

Koncepcja Maslowa wywarła znaczący wpływ na rozwój psychologii humanistycznej i odniosła się do różnych dziedzin życia, w tym do zarządzania. Maslow wskazywał, że zaspokojenie potrzeb pracowników jest ważne dla utrzymania ich motywacji i zadowolenia z pracy. Jednocześnie zauważał, że pracownicy, którzy osiągnęli już wysoki poziom w hierarchii potrzeb potrzebują czegoś więcej niż tylko zaspokojenia podstawowych potrzeb fizjologicznych i bezpieczeństwa. Przykład: osoby na poziomie potrzeb uznania i szacunku mogą potrzebować uznanie za swoją pracę i osiągnięcia.

Ważne jest, aby menedżerowie rozumieli różnice w potrzebach między pracownikami, ponieważ nie każdy pracownik znajduje motywację w tym samym poziomie hierarchii potrzeb Maslowa. Na przykład: osoby na niższym poziomie w hierarchii potrzeb, takie jak: pracownicy wykonujący proste prace fizyczne, mogą być motywowane przez zaspokojenie swoich potrzeb fizjologicznych i bezpieczeństwa, podczas gdy osoby na wyższym poziomie hierarchii Maslowa są motywowane potrzebami wzrostu, takimi jak: potrzeba samorealizacji czy potrzeba uznania, które nie są związane z brakiem czegoś, ale z aspiracjami i dążeniem do realizacji swojego pełnego potencjału.

Według Maslowa, aby człowiek mógł osiągnąć pełnię swojego potencjału i zrealizować swoje potrzeby wzrostu musi najpierw zaspokoić swoje potrzeby niedoboru. W praktyce oznacza to, że menedżerowie powinni stworzyć warunki, które umożliwią pracownikom zaspokojenie ich podstawowych potrzeb, takich jak: bezpieczeństwo pracy czy adekwatne wynagrodzenie, aby umożliwić pracownikom skupienie się na realizacji swoich potrzeb wyższego poziomu.

Współczesna psychologia humanistyczna podkreśla, że motywacja jest silnie związana z doświadczeniem jednostki i jej subiektywnym doświadczeniem świata. Dlatego też, aby skutecznie motywować pracowników menedżerowie muszą zrozumieć, jakie potrzeby są najważniejsze dla każdego z nich i jakie działania powinny zostać podjęte, aby zaspokoić te potrzeby.

Niektóre z dzisiejszych podejść do motywacji wskazują na to, że jednostki są motywowane nie tylko przez wewnętrzne potrzeby, ale również przez zewnętrzne bodźce, takie jak nagrody, kary, czy pochwały. Jednakże, wciąż uważa się, że najbardziej skutecznym sposobem motywowania pracowników jest koncentracja na ich wewnętrznych potrzebach i aspiracjach, a nie tylko na zewnętrznych bodźcach.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Psychologia » Motywacja w psychologii humanistycznej

Zaloguj się, aby zagłosować