4 style zarządzania Blancharda - Teoria Przywództwa Sytuacyjnego

Ken Blanchard wspólnie z Paulem Herseyem, opracował model zarządzania znanego jako Situational Leadership® Theory (Teoria Przywództwa Sytuacyjnego). Model ten opisuje cztery style zarządzania, które można dostosować do różnych sytuacji i poziomów dojrzałości pracowników.

Oto cztery style zarządzania według Blancharda:

- Styl dyrektywny (S1): nazywany również "instruowanie" lub "telling". W tym przypadku menedżer wydaje konkretne instrukcje i wyraźnie określa oczekiwania wobec pracowników. Menedżer kontroluje decyzje i monitoruje wykonywanie zadań. Styl dyrektywny jest odpowiedni dla pracowników o niskim poziomie dojrzałości, którzy mają niewielkie doświadczenie i potrzebują wyraźnych wskazówek i struktury.

- Styl doradczy (S2): zwany również "sprzedawaniem" lub "selling" polega na bardziej wspierającym podejściu menedżera. Menedżer wyjaśnia decyzje i angażuje się w dialog z pracownikami, ale wciąż utrzymuje kontrolę nad procesem decyzyjnym. Styl doradczy jest odpowiedni dla pracowników, którzy mają pewne umiejętności, ale nadal potrzebują wsparcia i zachęty.

- Styl uczestniczący (S3): w stylu uczestniczącym, nazywanym również "współpracującym" lub "participating" menedżer zachęca pracowników do udziału w procesie decyzyjnym, pozwalając im wykazać się inicjatywą i samodzielnością. Menedżer skupia się na utrzymaniu dobrych relacji i budowaniu zaufania. Ten styl jest odpowiedni dla pracowników o umiarkowanym poziomie dojrzałości, którzy mają doświadczenie i umiejętności, ale mogą potrzebować wsparcia emocjonalnego.

- Styl delegujący (S4): znany również jako "przekazujący" lub "delegating" to podejście, w którym menedżer przekazuje pracownikom pełną odpowiedzialność za wykonywanie zadań i podejmowanie decyzji. Menedżer nadzoruje pracę z dystansu, interweniując tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Styl delegujący jest odpowiedni dla doświadczonych pracowników o wysokim poziomie dojrzałości, którzy są w stanie samodzielnie realizować cele.

W modelu przywództwa sytuacyjnego Blancharda kluczowe założono, że nie ma jednego uniwersalnego stylu zarządzania. Menedżerowie powinni dostosowywać swój styl do sytuacji i potrzeb swoich pracowników, aby osiągnąć jak najlepsze wyniki. Dobry lider ma być elastyczny i potrafić dostosować swoje podejście do różnych sytuacji, pracowników i ich poziomu dojrzałości zawodowej.

Oto kilka kroków, które menedżerowie mogą wykonać, aby dostosować swój styl zarządzania:

- Diagnozowanie sytuacji: Menedżer powinien ocenić poziom dojrzałości pracowników i zrozumieć ich potrzeby, umiejętności i motywację. Poziom dojrzałości można określić na podstawie kompetencji pracowników (wiedza, umiejętności) oraz zaangażowania (motywacja, zaufanie).

- Wybór odpowiedniego stylu zarządzania: Na podstawie diagnozy sytuacji menedżer powinien wybrać odpowiedni styl zarządzania - dyrektywny, doradczy, uczestniczący lub delegujący - który będzie najbardziej efektywny w danej sytuacji i dla danego pracownika.

- Adaptacja i monitorowanie: Menedżer powinien być elastyczny i gotowy do zmiany swojego stylu zarządzania w miarę jak sytuacja się zmienia lub jak pracownicy rozwijają się zawodowo. Monitorowanie postępów i efektywności różnych stylów zarządzania jest kluczowe dla ciągłego doskonalenia i osiągnięcia sukcesu organizacji.

Model przywództwa sytuacyjnego Blancharda podkreśla, że skuteczne zarządzanie polega na umiejętnym dostosowywaniu się do różnych sytuacji i ludzi. W praktyce oznacza to, że menedżerowie powinni być elastyczni, empatyczni i otwarci na zmiany, aby pomóc swoim pracownikom osiągnąć sukces i przyczynić się do rozwoju organizacji.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Zarządzanie » 4 style zarządzania Blancharda - Teoria Przywództwa Sytuacyjnego

Zaloguj się, aby zagłosować