Teoria NLW Freda Fiedlera

Pierwszą sytuacyjną teorią przywództwa była teoria NLW - czyli teoria Najmniej Lubianego Współpracownika, opracowana przez Fred'a Fiedler'a.

Teoria NLW Fiedlera koncentruje się na badaniu relacji między liderami a członkami zespołu, którzy są postrzegani jako najmniej lubiani lub najmniej akceptowani przez swoich współpracowników. Według tej teorii, relacje między liderami a NLW są kluczowe dla zrozumienia dynamiki grupy i skuteczności przywództwa.

Fiedler sugeruje, że zrozumienie relacji między liderem a NLW jest istotne, ponieważ może to wpływać na efektywność działań grupy oraz na to, jak lider jest postrzegany przez pozostałych członków zespołu. Liderzy muszą umieć zarządzać różnorodnością osobowości i relacji w grupie, aby osiągnąć sukces.

W kontekście tej teorii, skuteczność lidera może zależeć od jego umiejętności zarządzania relacjami z najmniej lubianymi współpracownikami, a także od tego, jak te relacje wpływają na dynamikę grupy i osiąganie celów organizacyjnych.

Fiedler wyróżniał dwa style przywódcze:
- zorientowany na zadania
- zorientowany na stosunki międzyludzkie

Fiedler uznaje, iż w tych krańcowych sytuacjach najlepszym wyjściem jest nastawienie przywódcy na zadania, natomiast w sytuacjach pośrednich – najbardziej skuteczna będzie orientacja na stosunki międzyludzkie.

Teoria NLW sugeruje, iż styl przywództwa zmianie się wraz z sytuacją, która może być bardziej lub mniej korzystna. Sytuacja jest najbardziej korzystna dla przywódcy, jeśli ma on dobre stosunki ze współpracownikami, zadania są ściśle określone (każdy wie co ma robić) oraz gdy ma on wysoką pozycję władczą. Sytuacja jest najmniej korzystna – analogicznie odwrotnie do sytuacji powyższej.

Teoria NLW koncentruje się na identyfikacji i zrozumieniu relacji między liderami a członkami zespołu, którzy są postrzegani jako najmniej lubiani. Według Fiedlera, to właśnie te relacje mogą mieć istotny wpływ na efektywność przywództwa oraz na ogólną dynamikę grupy.

Fiedler stworzył skalę, aby ocenić stopień, w jakim dany lider jest akceptowany przez różne osoby w grupie, włączając w to także tych, którzy są najmniej lubiani. Według jego teorii, relacje z NLW mogą być kluczowe dla osiągnięcia sukcesu przez lidera i jego zespół.

Ponadto teoria NLW podkreśla rolę akceptacji lidera przez całą grupę, a nie tylko przez tych, którzy go lubią. Fiedler uważał, że relacje z NLW mogą wpływać na komunikację w grupie, motywację do pracy oraz ogólną kulturę organizacyjną.

W praktyce, zrozumienie relacji z NLW może pomóc liderom w identyfikowaniu potencjalnych konfliktów lub trudności w grupie oraz w podejmowaniu odpowiednich działań mających na celu zarządzanie tymi sytuacjami. Może to obejmować działania mające na celu budowanie zaufania, komunikację, wsparcie rozwoju osobistego NLW, a także tworzenie warunków do skutecznej współpracy w grupie.

Teoria NLW jest ważną częścią teorii przywództwa Fiedlera i wnoszącym cenny wkład w zrozumienie skomplikowanych relacji między liderami a członkami zespołu.

Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Zarządzanie » Teoria NLW Freda Fiedlera

Zaloguj się, aby zagłosować