Narzędzia polityki pieniężnej banku centralnego
Do najważniejszych narzędzi polityki pieniężnej banku centralnego zalicza się:
1. stopy procentowe kredytów udzielanych bankom komercyjnym przez bank centralny; w Polsce jest to kredyt lombardowy (oprocentowany obecnie 20,5%) oraz kredyt redyskontowy (oprocentowany obecnie 19%); im wyższe te stopy, tym bardziej kosztowne jest dla banków komercyjnych zaciąganie kredytów w banku centralnym; wniosek: aby ograniczać akcję kredytową (podaż pieniądza) bank centralny podwyższa stopy procentowe; wtedy kredyty oferowane przez banki komercyjne klientom również drożeją i skłonność do ich zaciągania maleje.
2. operacje otwartego rynku (Open Market Operations, OMO), polegające na zakupie lub sprzedaży papierów wartościowych bankom komercyjnym przez bank centralny; wniosek: aby zmniejszyć podaż pieniądza (ilość środków jakimi dysponują banki komercyjne na udzielenie kredytów) bank centralny sprzedaje im atrakcyjnie oprocentowane papiery wartościowe, zmniejszając zasoby gotówkowe banków; przez to banki muszą dokonywać większej selekcji wniosków kredytowych i udzielają ich mniej.
3. stopa rezerw obowiązkowych, odprowadzanych przez banki komercyjne do banku centralnego; w Polsce obecnie 5% od wszystkich depozytów; wniosek: aby zmniejszyć podaż pieniądza bank centralny może podnieść stopę rezerw obowiązkowych; wtedy banki komercyjne muszą odprowadzić większą sumę zasobów gotówkowych w postaci rezerw i mają mniejsze możliwości kredytowania.
4. interwencje na rynku walutowym, kiedy bank centralny włącza się w transakcje międzybankowe, wpływając na podaż pieniądza zagranicznego, który znajduje się w dyspozycji banków komercyjnych; jest to również jedno z narzędzi realizacji polityki kursowej, utrzymującej odpowiedni poziom kursu walutowego; pojęcia: aprecjacja - rynkowe wzmocnienie waluty krajowej (np. za jednego dolara płacimy coraz mniej złotych); deprecjacja - rynkowe osłabienie waluty krajowej (np. za jednego dolara płacimy coraz więcej złotych); dewaluacja - administracyjne osłabienie waluty krajowej; rewaluacja - administracyjne wzmocnienie waluty krajowej.
5. nadzór bankowy, sprawujący kontrole nad funkcjonowaniem banków komercyjnych i ustalający limity ostrożnościowe możliwego zadłużenia banków komercyjnych w zależności od kwoty kapitałów własnych, rodzaju klienta czy rodzaju kredytów; limity te mają zapewnić bezpieczeństwo funkcjonowania każdego banku i zapobiec nadmiernej ekspozycji na ryzyko kredytowe; poza tym, każdy z banków funkcjonujących w Polsce ma obowiązek odprowadzania składek do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, który zapewnia zwrot (przynajmniej części) depozytów klientom upadających banków.
6. limity kredytowe - narzędzie nierynkowe, wykorzystywane w skrajnych sytuacjach, jako administracyjny zabieg ustalający warunki na jakich banki mogą udzielać kredytów (klienci, rodzaj zabezpieczenia, kwoty kredytów itp.).
Najczęściej pobierane pliki (.doc i .pps) |
1. (20 stron A4)
2. (27 stron A4)
3. (28 stron A4)
4. (17 stron A4)
5. (24 stron A4)
6. (30 stron A4)
7. (10 stron A4)
8. (7 stron A4)
9. (18 stron A4)
10. (14 stron A4)
|
Podobne tematy w Kompendium |
1. (0.2 stron)
2. (0.6 stron)
3. (0.6 stron)
4. (0.7 stron)
5. (0.9 stron)
6. (0.5 stron)
7. (0.2 stron)
8. (0.2 stron)
9. (1 stron)
10. (0.3 stron)
|
Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Makroekonomia » Narzędzia polityki pieniężnej banku centralnego
Narzędzia polityki pieniężnej banku centralnego
Ocena: 9.6 / 10 Liczba głosów: 74 głosów
Zaloguj się, aby zagłosować
|