Dwuczynnikowa teoria motywacji Herzberga
Seria rozmów z 200 księgowymi i inżynierami w 1957 posłużyła Herzbergowi do sformułowania tezy, że o zadowoleniu pracownika decydują inne czynniki niż o jego niezadowoleniu.
Czynniki wewnętrzne (motywatory) są zawarte w rodzaju pracy i wpływają na poziom zadowolenia (satysfakcji z pracy) bądź jego brak. Nie powodują natomiast niezadowolenia. W skład tej grupy czynników wchodzą:
- uznanie
- zakres odpowiedzialności
- awanse
- osiągnięcia
- możliwość rozwoju osobistego
Odmiennie czynniki zewnętrzne (czynniki higieny) są odpowiedzialne za poziom niezadowolenia z pracy bądź jego brak. Wśród tej grupy wyróżnił:
- politykę personalną i zarządzanie przedsiębiorstwa
- wynagrodzenie
- bezpieczeństwo pracy
- zajmowaną pozycję
- życie osobiste
- stosunki międzyludzkie w zakładzie
- warunki pracy (temperatura, hałas)
Czynniki zewnętrzne są niezbędne, żeby pracownik nie czuł niezadowolenia. Dla zadowolenia i pełnej satysfakcji z pracy niezbędne są wewnętrzne motywatory.
Najczęściej pobierane pliki (.doc i .pps) |
1. (26 stron A4)
2. (12 stron A4)
3. (19 stron A4)
4. (5 stron A4)
5. (6 stron A4)
6. (26 stron A4)
7. (12 stron A4)
8. (14 stron A4)
9. (8 stron A4)
10. (107 stron A4)
|
Podobne tematy w Kompendium |
1. (0.6 stron)
2. (0.8 stron)
3. (0.2 stron)
4. (1.5 stron)
5. (0.2 stron)
6. (2.8 stron)
7. (0.7 stron)
8. (0.5 stron)
9. (0.8 stron)
10. (0.2 stron)
|
Jesteś tutaj: Kompendium ekonomii » Zarządzanie zasobami ludzkimi » Dwuczynnikowa teoria motywacji Herzberga
Dwuczynnikowa teoria motywacji Herzberga
Ocena: 9 / 10 Liczba głosów: 4 głosów
Zaloguj się, aby zagłosować
|